Pracując nad tekstem monodramu cały czas poznaję epokę, w której żył bohater i samego bohatera. Po raz kolejny grzebię w jego rzeczach, próbując znaleźć odpowiedź na pytanie jakim był człowiekiem, a co za tym idzie, jak go przedstawić? W pamiątkach, które zachowały się po Antoleńku jest też święty obrazek z gatunku tych patriotycznych. Powstał przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości, więc dobrze oddaje to, czym wtedy ludzie żyli. Antoleniek dostał go od kogoś w dowód przyjaźni. Inicjały ofiarodawcy – A.D. nikomu nic dziś nie mówią. Pozostał po nim koślawy wpis „W dowód przyjaźni Antoniemu Adamskiemu” i data: 18.XII.1909 rok. Tekstu modlitwy przedrukowywać nie można, więc… wstawiam skan.
